وَلَمَّا رَجَعَ مُوسَى إِلَى قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا قَالَ بِئْسَمَا خَلَفْتُمُونِي مِن بَعْدِيَ أَعَجِلْتُمْ أَمْرَ رَبِّكُمْ وَأَلْقَى الألْوَاحَ وَأَخَذَ بِرَأْسِ أَخِيهِ يَجُرُّهُ إِلَيْهِ قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُواْ يَقْتُلُونَنِي فَلاَ تُشْمِتْ بِيَ الأعْدَاء وَلاَ تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ
﴿١٥٠﴾
وَاخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبْعِينَ رَجُلاً لِّمِيقَاتِنَا فَلَمَّا أَخَذَتْهُمُ الرَّجْفَةُ قَالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَكْتَهُم مِّن قَبْلُ وَإِيَّايَ أَتُهْلِكُنَا بِمَا فَعَلَ السُّفَهَاء مِنَّا إِنْ هِيَ إِلاَّ فِتْنَتُكَ تُضِلُّ بِهَا مَن تَشَاء وَتَهْدِي مَن تَشَاء أَنتَ وَلِيُّنَا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَيْرُ الْغَافِرِينَ
﴿١٥٥﴾
7/al-A'rāf-155: Wachtara mußa kawmechu seb’ine radschulen li mickatina, fe lemma echaset humur redschfetu kale rabbi lew schi’te echlecktechum min kablu we ijjaje, e tuchlickuna bi ma fealeß sufechau minna, in hije illa fitnetuck (fitnetucke) , tudllu bicha men teschau we techdi men teschau ente welijjuna fagfirlena werchamna we ente hajrul gafirin (gafirine).
Da wählte Moses aus seinem Volk siebzig Männer für den Zeitpunkt des Treffens mit Uns aus, den Wir festgelegt haben. Als sie eine heftige Erschütterung erfasste, sagte er: „Mein Herr, hättest du es gewollt, du hättest sie und mich zuvor vernichten können. Willst du uns denn vernichten wegen den Taten der Lasterhaften unter uns? Dies ist nur eine Prüfung von Dir. Damit lässt Du auf dem Irrweg, wen Du willst und bekehrst, wen Du willst. Du bist unser Freund. Wandle nun unsere Sünden in Gotteslohn um und sei gnädig zu uns. Du bist der beste von denen, die Sünden in Gotteslohn umwandeln.“ (155)